Τα όρια στη συμπεριφορά του παιδιού είναι απαραίτητα για μία ισότιμη σχέση στην οικογένεια. Αν θέσουμε τα όρια σωστά, θα λάβουμε σαν αποτέλεσμα παιδιά που είναι ήρεμα, κοινωνικά, δίκαια και υπεύθυνα. Η Ειδική Παιδαγωγός Χριστίνα Μαγκλιβέρα, μας εξηγεί πως θα το πετύχουμε:

Η μαμά ανησυχεί που η τετράχρονη κόρη της θέλει να παντρευτεί ένα συνομήλικο αγοράκι (ακόμα και φιλί αντάλλαξαν). Ο παιδοψυχολόγος Δημήτρης Κούκης την καθησυχάζει αναλύοντας την παιδική συμπεριφορά: "Η αναπτυξιακή φάση του παιδιού σας δικαιολογεί τέτοιες συμπεριφορές..."

Η ψυχολόγος Μαργαρίτα Ορφανίδου μας καθοδηγεί για τον δημιουργικό χρόνο του παιδιού στο σπίτι, που μπορεί να προετοιμάσει το παιδί για το δημοτικό σχολείο, νοητικά, συναισθηματικά και γλωσσικά.

Περίπου στα 5 με 6 χρόνια τους τα παιδιά ανακαλύπτουν την κοροϊδία. Ότι και να συμβεί στη ζωή τους είναι ευκαιρία για πείραγμα και ειρωνεία. Τα παιδιά τσακώνονται και στεναχωριούνται γιατί το λαμβάνουν με σκληρότητα και ανταποδίδουν σε κάθε ευκαιρία.

Τα παιδιά αδυνατώντας να ξεχωρίσουν το πραγματικό από το φανταστικό τις περισσότερες φορές, κατηγορούνται ότι λένε ψέματα.

Αν τα παιδιά σου τσακώνονται συνεχώς, θα βρεις ενδιαφέρον αυτό το άρθρο. Θα μετακινηθείς λίγο από τη θέση σου και θα παρακολουθείς τους τσακωμούς τους με άλλο μάτι. 

«Πάντα αυτόν παίρνεις μαζί σου»,

«Όλο αυτή μπαίνει πρώτη»,

«Μου παίρνει όλα μου τα παιχνίδια»,

«Αυτόν αγαπάς περισσότερο».

«Δε θέλω να πάω σχολείο», «Δε με παίζουν», «Φοβάμαι»… Όλοι έχουμε ακούσει αυτές τις προτάσεις από μια παιδική ψυχή. Ας δούμε πως μπορούμε να το στηρίξουμε:

Παρόλο που δεν είναι εφικτό πάντα να προστατεύουμε τα παιδιά μας από τους αγνώστους, μπορούμε να τα μάθουμε κατάλληλους τρόπους συμπεριφοράς ώστε να ξέρουν τι να κάνουν εάν κάποιος ξεπεράσει τα όρια.

"Τι πρέπει να κάνω;" αναρωτιόμαστε. Η σωστή αντιμετώπιση είναι:

1. Μη βιάζετε το παιδί, μην το πιέζετε να φάει χωρίς τη θέλησή του

2. Καλό είναι να του προσφέρετε το ίδιο φαγητό αργότερα, στο ...

Ξεκινάει το σχολείο για τα παιδιά μας. Νιώθουμε ανυπομονησία και άγχος; Είναι φυσιολογικό. Και οι γονείς και τα παιδιά νιώθουν την ανυπομονησία της πρώτης μέρας του σχολείου. Μεγαλώνει το παιδί και αγχωνόμαστε για την ένταξη του στο σχολείο. 

Διαβάστε παρακάτω τρόπους για να μειωθεί το άγχος των πρώτων ημερών στο σχολικό περιβάλλον, την αλλαγή του ωραρίου και την πρώτη μέρα στο σχολείο.

Του κάνω όλα τα χατίρια. Όλη μέρα το τρέχω στο καράτε ή στο ποδόσφαιρο, στο μπαλέτο, τη μουσική ή το κολυμβητήριο. Το πηγαίνω σε παιδότοπους, στους φίλους του να παίξει κι όμως δεν εκτιμά τίποτα. Δεν με ακούει καθόλου, κάνει όλο ζημιές και με προκαλεί. Τι άλλο να κάνω πια; Τα έχω δοκιμάσει όλα.

Όλα τα παραπάνω, είναι λόγια, που ακούγονται συχνά στις ομάδες γονέων, από απογοητευμένος γονείς.

 Την Sydney θα την καλέσουμε; Οχι, δεν θέλω

 Γιατί αγάπη μου, μαλώσατε;  Οχι

 Γιατί τοτέ;  Γιατι είναι μαύρο παιδάκι και τα μαύρα παιδάκια δεν είναι καλά.

Η επίδραση της τηλεόρασης στα παιδιά μπορεί να είναι θετική όταν διασκεδάζει και επιμορφώνει, μπορεί να ανοίγει νέους ορίζοντες και να ταξιδεύει τα παιδιά στον κόσμο, να τα μαθαίνει διαφορετικές κουλτούρες και να τους αποκαλύπτει νέες ιδέες που δεν θα έρχονταν σε επαφή διαφορετικά. Υπάρχουν εκπομπές που έχουν ευεργετική επίδραση στη συμπεριφορά των παιδιών, στην αντίληψη και στην εξέλιξη τους.

Ωστόσο, ισχύει και το αντίθετο. Η τηλεόραση μπορεί να μάθει πράγματα και συμπεριφορές στα παιδιά που οι γονείς δεν έχουν σκοπό να τους μάθουν. Μπορούν να επηρεαστούν στην υγεία, στην συμπεριφορά και στην οικογενειακή ζωή με αρνητικό τρόπο.

 Ο ψυχολόγος κ. Δημήτρης Τσουκάλης σε αυτό το κείμενο αναλύει τα άγχη και τις φοβίες των παιδιών:

Η συνηθισμένη ερώτηση "πως πέρασες στο σχολείο μωρό μου;" και η συνηθισμένη απάντηση "Καλά πέρασα... Μαμάαα, θέλω να κάνω ποδήλατο!" δεν δίνει πολλά στοιχεία για το πως πέρασε στον παιδικό σταθμό το "μωρό" μας ...

Είναι σημαντικό όμως να γνωρίζουμε τι συνέβη στο παιδί μας, όσο δεν είμαστε εκεί και ο τρόπος για να πάρουμε περισσότερες απαντήσεις, είναι οι διαφορετικές ερωτήσεις. Ερωτήσεις που κεντρίζουν το ενδιαφέρον του παιδιού.

Τα μικρά παιδιά ζουν σ' ένα κόσμο που είναι κατά το ήμισυ πραγματικός και κατά το ήμισυ φανταστικός ...

 "Ας αφήσουμε την αλήθεια για αργότερα…"

Πως μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σήμερα;

Τα αφήνουμε να χαρούν τα παιδικά τους χρόνια ανέμελα, με παιχνίδια, κέφι και γελάκια ή τα ωθούμε σε μια πρώιμη ωριμότητα, υπερήφανοι;

Υπάρχουν συνέπειες άραγε;

Ο Δημήτρης Κούκης [παιδοψυχολόγος (BA, MSc) - ψυχοθεραπευτής] αναλύει:  

Το Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής είναι νευρολογικής φύσεως και γενετικής αιτιολογίας. Παρατηρείται από την παιδική ηλικία σε μεγαλύτερη ένταση από το μέσο άτομο και αποτελεί τροχοπέδη στην ομαλή διεκπεραίωση των εργασιών της καθημερινότητας.

Ο παιδοψυχολόγος Δημήτρης Κούκης μας συμβουλεύει για τον φόβο στην παιδική ηλικία. Πως να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους και τι να αποφύγουμε.

Μας απασχολεί η παιδική επιθετικότητα. Δεν θέλουμε το παιδί μας να είναι επιθετικό, όπως δεν θέλουμε το παιδί μας να είναι υποτακτικό. Όταν όμως η επιθετικότητα συνεχίζεται, προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να την ελέγξουμε. Είναι ανακουφιστικό να μάθουμε ότι όσο εξαπλωμένη είναι η επιθετικότητα ανάμεσα στα παιδιά, άλλο τόσο είναι και οι μηχανισμοί που μπορούν να την περιορίσουν.

Οι στατιστικές μελέτες έχουν δείξει ότι το καλοκαίρι είναι αυξημένες οι πιθανότητες να χαθεί ένα παιδί. Δείτε τι μπορείτε να κάνετε για να μη συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο, αλλά και πώς θα ενεργήσετε σε περίπτωση που…

Πολλά παιδιά δεν μιλάνε στο σπίτι για το σχολείο. Μπορεί να είχαν άσχημη μέρα και να μην το ξέρουμε καν... Μήπως δεν κάνουμε τις σωστές ερωτήσεις;

Αν γίνουμε πιο συγκεκριμένοι στις ερωτήσεις μας όμως, θα πάρουμε συγκεκριμένες απαντήσεις. Διαβάστε παρακάτω ιδέες για τις ερωτήσεις που μπορείτε να κάνετε στο παιδί σας σχετικά με το πως πέρασε στο σχολείο και φυσικά #ΠροσαρμόστεΕλεύθερα:

 Τα Χριστούγεννα είναι η απόλυτη γιορτή για τα μικρά μας!

Χαμόγελα, τραγούδια, χριστουγεννιάτικο δέντρο, Άγιος Βασίλης με δώρα, γέλια, χαρούμενες οικογενιακές στιγμές! Πάντα υπάρχει η ανησυχία όμως για το τι θα συμβεί όταν το μωρό μας μεγαλώσει και ανακαλύψει οτι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Άγιος Βασιλης ;

Τα παιδιά συμπεριφέρονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο ανάλογο της ανάπτυξης των νευρώνων του εγκεφάλου τους και της ανάπτυξης του σώματος τους.

Αντιλαμβάνονται και συνδυάζουν κινήσεις, δεξιότητες, συναισθήματα και συμπεριφορά προς άλλους ανθρώπους, αναλόγως την ηλικία τους.

Ο ρυθμός ανάπτυξης τους, διαφέρει από παιδί σε παιδί. Μόνο ο παιδίατρος τους μπορεί να αξιολογήσει την ανάπτυξη τους. Κάποιο παιδί μπορεί να περπατήσει πριν τον 1ο χρόνο, ενώ κάποιο άλλο, μπορεί να περπατήσει 1,5 χρονών.

Η παιδική χαρά αποτελεί έναν επιπλέον χώρο κοινωνικοποίησης του παιδιού, ιδιαίτερα κατά τη νηπιακή ηλικία. Το παιδί έχει την ευκαιρία να συναναστραφεί αυθόρμητα με άλλα παιδιά και γιατί όχι, να αποκτήσει και έναν καινούριο φίλο.

Τι γίνεται όμως στη περίπτωση που ενώ το δικό μας παιδί επιθυμεί να παίξει με τ' άλλα παιδιά, εκείνα δε το αποδέχονται;

Όταν χρειάζεται να κάνουμε εισαγωγή του παιδιού στο νοσοκομείο, ολόκληρη η οικογένεια αναστατώνεται. Ποιές είναι οι επιπτώσεις στην οικογένεια και πως μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί:

Όλα τα παιδιά, από τη στιγμή που θα ορίσουν τις κινήσεις τους, θα δοκιμάσουν να χτυπήσουν κάτι. Και αφού καταλάβουν την επίδραση του χτυπήματος, ενθουσιασμένα θα συνεχίσουν!

Πολλές φορές θα είναι ενστικτώδης αντίδραση γιατί ένιωσαν να απειλούνται και αυτός είναι ο αυθόρμητος τρόπος που χρησιμοποιούν στο φόβο.