Φιλιά και παντρειές στα 4χρονα!
Η μαμά ανησυχεί που η τετράχρονη κόρη της θέλει να παντρευτεί ένα συνομήλικο αγοράκι (ακόμα και φιλί αντάλλαξαν). Ο παιδοψυχολόγος Δημήτρης Κούκης την καθησυχάζει αναλύοντας την παιδική συμπεριφορά: "Η αναπτυξιακή φάση του παιδιού σας δικαιολογεί τέτοιες συμπεριφορές..."
Ερώτηση:
Καλησπέρα σας, η κορούλα μου έκλεισε τα 4 τον περασμένο μήνα. Είναι πολύ συγκροτημένη και το έδειχνε από μικρή, κάνουμε συχνά διαλόγους στους οποίους συνήθως είναι πολύ ανοιχτή και ζητάει ολοένα και περισσότερες απαντήσεις. Σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι είναι μπροστά από την ηλικία της.
Στο προνήπιο από την αρχή της χρονιάς το ένα παιδάκι έλεγε ότι θα παντρευτεί το άλλο και κάθε εβδομάδα άλλαζε προτίμηση. Δεν έδωσα σημασία διότι πίστευα ότι κολλάνε μόνο τα κοριτσάκια που οι μαμάδες τους τους συζητούν όταν θα μεγαλώσουν και θα παντρευτούν και τέτοια παρόμοια.
Τους τελευταίους μήνες έχει μείνει σταθερή στην προτίμηση σε ένα αγοράκι της ίδιας ηλικίας που κάνουν σχέδια για γάμο και οικογένεια, πλέον την ενδιαφέρει πολύ τι κάνει και τι όχι το αγοράκι, ζητάει συνέχεια να είναι μαζί, επιδιώκουν κοινές δραστηριότητες και στον παιδικό σταθμό καθώς και στην παιδική χαρά φιλήθηκαν.
Με σόκαρε γιατί δεν ήξερα πως να το αντιμετωπίσω όμως ψύχραιμα της είπα όταν μείναμε μόνες ότι τα μικρά παιδάκια δεν παντρεύονται και δεν φιλιούνται και ότι είναι μικρή για αυτά. Ενώ νωρίτερα της είχα κάνει αναφορές ότι κι εγώ στο νήπιο μπορεί να ήθελα ένα αγοράκι αλλά μεγαλώνοντας γνωρίζεις νέους φίλους και συμμαθητές και όταν είσαι πια μεγάλη τότε μπορείς πια να επιλέξεις τον κατάλληλο που σου ταιριάζει για να παντρευτείς και να κάνεις οικογένεια όπως εγώ με το μπαμπά. Όμως εκείνη επιμένει ότι αυτόν αγαπά και αυτός εκείνη και ποτέ δεν θα αλλάξει αυτό.
Τους μίλησε και η δασκάλα π.χ. για τα φιλιά ότι τα παιδάκια δε φιλιούνται γιατί δεν είναι σαν τους μεγάλους και μπορεί να κολλήσουν μικρόβια αλλά μάλλον κατάλαβε ότι είχα μιλήσει με τη δασκάλα και θύμωσε, μελετώ τη συμπεριφορά της και το κατάλαβα.
Είναι πολύ παρατηρητική. Τι μου προτείνετε? Πώς να το χειριστώ? Δεν θέλω να την απομακρύνω από εμένα. Στο διαδίκτυο δεν βρίσκω άρθρα για τόσο μικρή ηλικία ή παρόμοια ερώτηση από μητέρα και ανησυχώ μήπως τελικά είναι πολύ περίεργο για την ηλικία της?
** αυτά που θεωρώ ότι συνέβαλαν, είναι η σημασία μας που μοιράζεται με τη μικρή της αδελφή πλέον και το λάθος μας ότι η tv μας έπαιζε έως τώρα περισσότερο video clip για να τραγουδάμε και να χορεύουμε σπίτι να αποφορτιζόμαστε από τη δουλειά και να περνάμε καλά με τα παιδιά χοροπηδώντας αντί ειδήσεις και σίριαλ και τα video clip φαντάζομαι τώρα ότι παρα-έδειχναν φιλιά και αγκαλιές. Σε αυτά τα 2 περισσότερο το αποδίδω.
Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας στο θέμα μου.
Απάντηση:
Αρχικώς δεν περιγράφετε κάποια συμπεριφορά της κόρης σας, που να κρίνεται ανησυχητική, και να δικαιολογεί τόση αγωνία από την πλευρά σας. Ασφαλώς επιδιώκετε να φροντίσετε την κόρη σας και να της προσφέρετε μία πιο λειτουργική αναπτυξιακή πορεία... ωστόσο φορτίζεστε συναισθηματικά περισσότερο από όσο χρειάζεται, λόγω της προσήλωσης της κόρης σας στο συμμαθητή της. Κι η δική σας φόρτιση καθρεφτίζεται στο παιδί σας.
Συνεπώς μην ανησυχείτε. Η στενότερη επικοινωνία της κόρης σας με το συμμαθητή της αργά ή γρήγορα θα πάψει να υφίσταται.
Η αναπτυξιακή φάση του παιδιού σας δικαιολογεί τέτοιες συμπεριφορές.
Οφείλετε παράλληλα όμως κι εσείς να μη μυθοποιήσετε αυτή τη "σχέση". Δείξτε αδιαφορία και εστιάστε την προσοχή σας σε άλλες δρατηριότητες και σε άλλα ενδιαφέροντα της κόρης σας.
Η ηλικία των 4 περίπου ετών έως τα 6 έτη θεωρείται μία πρώτη εφηβεία. Τα παιδιά φεύγουν οριστικά από την ασφάλεια του σπιτιού και ξεκινούν το σχολείο κι εξωσχολικές δραστηριότητες, κάνουν γοργά βήματα κοινωνικοποίησης, αναλαμβάνουν υποχρεώσεις, προετοιμάζονται σταδιακά σε μαθησιακό επίπεδο, αυξάνουν ραγδαία τις γνώσεις τους και το λεξιλόγιο τους... Μία ανάλογη διαδικασία θα συμβεί και στην εφηβεία τους, έπειτα από 8 - 10 χρόνια.
Όπως λοιπόν στην εφηβεία οι αντιδραστικές συμπεριφορές των παιδιών προς τους γονείς τους σημειώνουν αύξηση, ομοίως και στην παρούσα ηλικία (4 έως 6 περίπου έτη) τα παιδιά αρέσκονται σε περισσότερα "όχι" σε σύγκριση με άλλες ηλικίες.
Η κόρη σας λοιπόν, όσο περισσότερες αντιδράσεις και σχόλια ακούει από εσάς (ως μητέρα της κι ως γονέας του ίδιου φύλου) για τη στενότερη επικοινωνία της με το συμμαθητή της, τόσο περισσότερο "εκμεταλεύεται" το θέμα αυτό για να σας ζορίσει συναισθηματικά. Δεν αναφέρομαι ασφαλώς σε σχεδιασμένη αντίδραση της κόρης σας, ούτε σε κλασική κόντρα κόρης προς μητέρα. Περιγράφω απλές - τρυφερές αναπτυξιακές συμπεριφορές της συγκεκριμένης ηλικίας, που δεν πρέπει να σας ανησυχούν καθόλου.
Το ζήτημα με το φιλί των δύο συμμαθητών δε μπορεί σε καμία περίπτωση να εκληφθεί, ως φιλί με οποιαδήποτε ενήλικη διάσταση.
Στην ηλικία των 4 ετών όλα τα παιδιά φιλούν όσους αγαπούν και συμπαθούν (πρόσωπα της ευρύτερης οικογένειας και φίλους) και δεν έχουν καμία ένοχη - πονηρή πρόθεση. Η κόρη σας προφανώς μιμήθηκε ό,τι από την τηλεόραση είδε. Κατά συνέπεια η αγωνία σας όλη ας διοχετευθεί στο ποιες συμπεριφορές η οικογένεια σας προβάλλει προς μίμηση.
Η τηλεόραση δυστυχώς δε δείχνει ιδανικές οικογενειακές στιγμές, ούτε συμπεριφορές αξιοσημείωτες. Στο κομμάτι αυτό επιδείξτε λίγη περισσότερη φροντίδα.
Οι κόρες σας επιβάλλεται να βλέπουν εσάς να φιλάτε και να αγκαλιάζετε το σύζυγό σας κι αντιστρόφως, αυτό είναι ιδανικό παράδειγμα. Δε θα συνιστούσα ωστόσο να παρακολουθούν παιδιά προσχολικής ηλικίας φιλιά, χάδια, αγκαλιές από σίριαλ ή videoclips.
Εξηγείστε λοιπόν στην κόρη σας ότι όταν οι ενήλικοι αγαπιούνται κι επιλέξουν να ζήσουν μαζί, όπως εσείς κι ο σύζυγος... δείχνουν την αμοιβαία αγάπη και το σεβασμό τους μέσα απο το φιλί ή την αγκαλιά.
Δε νομίζω ότι χρειάζεται κάτι παραπάνω η κόρη σας για να κατανοήσει αυτό το ζήτημα. Είναι περιττές οι συνεχείς υπενθυμίσεις, η έντονη αγωνία και ασφαλώς η οποιαδήποτε αναφορά σε μικρόβια κλπ.
Ελπίζω να σας φώτισα κάποιες πλευρές του ζητήματος και να σας βοήθησα να κατανοήσετε τη συμπεριφορά της κόρης σας.
Απαντά: Δημήτρης Κούκης, παιδοψυχολόγος - ψυχοθεραπευτής
(photo by Carvalho)
