Ιστορίες καθημερινής δικηγορικής τρέλας

Νομικές συμβουλές στηριγμένες πάνω σε ιστορίες καθημερινής δικηγορικής τρέλας

Ούσα δικηγόρος, με μεγάλη αγάπη για το Λειτούργημά μου, γιατί έτσι το νοιώθω, μέλος και εγώ αυτής της κοινωνίας που μεταλλάσσεται συνεχώς, παρατηρώ γύρω μου και διαπιστώνω ότι οικογένειες καταστρέφονται, περιουσίες χάνονται, κληρονομιές αφανίζονται σε πολλές περιπτώσεις επειδή δεν δόθηκε στην σωστή χρονική στιγμή η νομική συμβουλή που θα έδινε την αναγκαία ώθηση προς την σωστή κατεύθυνση.

Παιδιά στρέφονται κατά των γονιών τους, γονείς καταριούνται τα παιδιά τους, άλλοι παραπονιούνται επειδή τους έχουν εγκαταλείψει και στα γεράματα δεν έχουν άνθρωπο να τους συνδράμει, άνθρωποι που έπρεπε με την ενηλικίωσή τους ή μόλις εμφανίστηκε ένα σοβαρό, ψυχιατρικό ή νοητικό πρόβλημα να τεθούν σε δικαστική συμπαράσταση, για να μην τους εκμεταλλευτούν στο μέλλον, γιατί; Επειδή πολλές φορές δεν σκέφτηκε κάποιος να πάει σε έναν δικηγόρο, σε έναν νομικό που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του πληθώρα προβλημάτων, όχι μόνο των τυχόν δικών του στην δική του ζωή , αλλά και των εντολέων του και μέσα από αυτά μαθαίνει πολύ περισσότερα πράγματα από οποιονδήποτε άλλον.

Τα παλιά τα χρόνια έλεγαν νέο γιατρό και γέρο δικηγόρο. Νέο γιατρό για να είναι γνώστης των νέων τεχνικών και εφαρμογών στην ιατρική. Γέρο δικηγόρο γιατί; Μήπως επειδή είχε εκτός από την δική του εμπειρία ζωής και την εμπειρία στην διαχείριση τόσων υποθέσεων που είχαν να κάνουν με την ζωή του ανθρώπου; Ο συνδυασμός της εμπειρίας στα νομικά και της εμπειρίας ζωής πραγματικά είναι αξία ανεκτίμητη.

Βλέπουμε ότι σήμερα σε έναν κόσμο, που η πληροφορία είναι διάχυτη, παντού, οι άνθρωποι, συχνά χωρίς να το συνειδητοποιούν, θεωρούν ότι τα ξέρουν όλα και παραγνωρίζουν την αξία της νομικής συμβουλής που μπορεί να τους βοηθήσει καίρια, να μην πάρουν τον στραβό δρόμο ή πολύ απλά τον δρόμο της ταλαιπωρίας.

Η νομική συμβουλή δεν είναι μόνο για να προσπαθήσεις να καθαρίσεις εκ των υστέρων.

Κυρίαρχα η νομική συμβουλή είναι για να σε βοηθήσει να ζήσεις την ζωή σου πιο άνετα, πιο εύκολα, με όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα, που και όταν εμφανιστούν θα είναι πιο διαχειρίσιμα.

Συνηθισμένα προβλήματα στην κοινωνία μας σήμερα:

1. Κληρονομικά
2. Αποποίηση
3. Διαθήκη
4. Δικαστική συμπαράσταση
5. Διαζύγια
6. Επιμέλεια, επικοινωνία με ανήλικα
7. Συμμετοχή στα αποκτήματα του γάμου
8. Μισθώσεις
9. Αγοραπωλησίες
10. Πτώχευση
11. Κτηματολογίο- ακίνητη περιουσία
12. Δασικά

 

Θα βάλουμε μια ιστορία όπως αυτές που βλέπουμε γύρω μας κατά κόρον:

Ραντεβού στο γραφείο από μία χήρα, συνοδευόμενη από τους δύο της υιούς.

Από την αρχή υπάρχει ένταση, τα παιδιά διακόπτουν συνεχώς ο ένας τον άλλον, η μάνα όλο λέει πείτε μας παρακαλώ, αλλά δεν μπορεί να ακούσει. Μπουκωμένοι από τις προσωπικές τους ανησυχίες, τα προσωπικά βιώματα, το πλήγωμα και των δύο παιδιών εμφανές, ο ένας θεωρεί ότι έχει αδικηθεί από τον άλλον.

Η αφορμή που πέρασαν το κατώφλι του γραφείου μου;

Τα προβλήματα στην εξ αδιαθέτου αποδοχή κληρονομιάς που κατέλειπε κατά τον θάνατό του ο πατέρας και σύζυγος αντίστοιχα των ανθρώπων που είχα μπροστά μου. Με άλλα λόγια, πέθανε ο πατέρας, χωρίς να αφήσει διαθήκη και προσπαθούσαν να κάνουν την αποδοχή να γραφτεί στο όνομά τους δηλαδή το βιός που έφτιαξε με τα χέρια του όλα τα χρόνια της ζωής του ο άνθρωπός τους.

Ακούγεται δύσκολο; Όχι. Είναι στην πράξη; Στην συγκεκριμένη περίπτωση ΝΑΙ. Σαν κερασάκι στην τούρτα ήθελαν συμβουλή πως να χωριστεί η περιουσία της μάνας, ώστε και εκείνη να είναι εξασφαλισμένη αλλά κυρίως να μην αδικήσει κάποιο από τα παιδιά της.

Νοιώθετε να ταυτίζεστε; Νοιώθετε ότι έχετε βρεθεί σε αυτά τα αδιέξοδα και τα προβλήματα; Εχετε αντίστοιχες ανησυχίες; Γιατί είναι δύσκολο ένα πράγμα που στην αρχή του είναι εξαιρετικά απλό;

Στην Ελλάδα μπορείς να αποδεχθείς, είτε με διαθήκη είτε χωρίς αυτής, ακόμα και σήμερα που όλα έχουν γίνει τόσο δύσκολα, το οτιδήποτε, από αυθαίρετο που χτίστηκε μέσα σε ένα βράδυ και ήταν το εξοχικό της οικογένειας ως την πανάρχαια καραμπίνα που είναι οικογενειακό κειμήλιο.

Γιατί λοιπόν μπερδεύτηκε το πράγμα και είναι αναγκαίος ο δικηγόρος; Τι θα μπορούσαν να έχουν κάνει διαφορετικά; Είτε ο καημένος ο πατέρας είτε το ζευγάρι κατά την διάρκεια της κοινής του ζωής και στην διαχείριση των παιδιών, είτε η μάνα τώρα είτε αυτά τα πληγωμένα παιδιά;

Καταρχήν πάμε στην περιουσία την ακίνητη.

Πρώτον γιατί δεν ήταν οριοθετημένη η περιουσία του, δηλαδή όσο ήταν εν ζωή δεν είχε οριοθετήσει το οικόπεδο του, δεν είχε φροντίσει τα πράγματα να είναι ξεκάθαρα.

Ο κάθε ένας οφείλει στον εαυτό του όταν έχει ακίνητη περιουσία να γνωρίζει το ονοματεπώνυμό του. Να γνωρίζει δηλαδή τα πάντα για την περιουσία αυτή. Θέτω ορισμένα παραδείγματα ερωτήσεων που οφείλουμε στον εαυτό μας να ξέρουμε την απάντηση τους. Είμαστε ιδιοκτήτες δεν δικαιολογείται να μην τα ξέρουμε. Και αν δεν μπορούμε εμείς βάζουμε έναν άνθρωπο της εμπιστοσύνης μας να τα ψάξει, να μας τα βρει και να μας τα πει. Δεν δικαιολογείται στην σημερινή εποχή να έχουμε ένα χωράφι και να μην γνωρίζουμε που είναι, που είναι τα συμβόλαια κ.λ.π.

Πιθανές ερωτήσεις: Είναι εντός σχεδίου; είναι εκτός; Έχει πρόσβαση στον δρόμο; που βρίσκεται ακριβώς; είναι δασικό; είναι περιφραγμένο; Με τι είναι περιφραγμένο; με συρματόπλεγμα; με μάντρα ; έχει δέντρα ; τι δέντρα είναι αυτά ; ποιος τα φροντίζει; είναι δηλωμένο στο κτηματολόγιο; που είναι τα συμβόλαια; τα έχει ελέγξει δικηγόρος; είμαστε εντάξει; έχουν μεταγραφεί στο υποθηκοφυλακείο ; έχουν καταχωρηθεί στο κτηματολόγιο; είναι σωστά τα στοιχεία μου; τα στοιχεία του ακινήτου; είναι διαμέρισμα; έχει άδεια; που είναι τα σχέδια της πολεοδομίας; τα σχέδια της σύστασης; που είναι η σύσταση; έχει υπέρβαση συντελεστή δόμησης; έχει ημιυπαίθριο; έχει νομιμοποιηθεί; έχει τακτοποιηθεί; Έχουμε κάθετες ιδιοκτησίες, είναι σωστά δηλωμένα τα ποσοστά μας; Έγινε ρυμοτομία ; παρακολουθήσαμε την πορεία της; Έγιναν τα συμβόλαια σύμφωνα με τα οποία είναι δικά μας τα προσκυρούμενα; Εχουμε πράξη εφαρμογής στην περιοχή; Εχει ολοκληρωθεί; Είναι σύμφωνα με τα νέα μετρα η ιδιοκτησία μας;

Αν δεν θέλει κάποιος να είναι ιδιοκτήτης και να έχει περιουσία δύναται να την χαρίσει και αν δεν μπορεί να την χαρίσει σε κάποιον γνωστό του μπορεί να την χαρίσει στο Ελληνικό Δημόσιο, είτε με συμβολαιογραφική πράξη είτε πολύ απλά να μην αποδεχθεί την οποιαδήποτε κληρονομιά.

Αν όμως επιλέξει να είναι ιδιοκτήτης οφείλει να ξέρει το ονοματεπώνυμο του ακινήτου του.

Αν το έχει κάνει τουλάχιστον δεν θα έχει εκπλήξεις σχετικά με την ιδιοκτησία του, γιατί εννοείται ότι άλλο η ιδιοκτησία γενικά και αόριστα και άλλο η ιδιοκτησία που σε αναγνωρίζει ο καθένας ως ιδιοκτήτη. Από τον κακόβουλο γείτονα μέχρι το ίδιο το κράτος μας.

Έχετε ιδιοκτησία, ποσοστά εξ αδιαιρέτου σε σημείο που δεν την ξέρετε; Μπείτε στην διαδικασία να την εντοπίσετε, με δικηγόρο, με μηχανικό, με τοπογράφο. Κάντε τις ενέργειες που απαιτούνται. Διαφορετικά δεν είστε ιδιοκτήτης, είναι τόσο απλό. Υπάρχει μεγάλη διαφορά να έχεις απλά χαρτιά στο συρτάρι από το να είσαι πραγματικός κύριος ενός ακινήτου.

Δεύτερον δεν είχε νομιμοποιήσει ποτέ την οικοδομή του.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση του παραδείγματός μας ο αποβιώσας είχε ένα οικόπεδο και ποσοστά εξ αδιαιρέτου σε ένα άλλο οικόπεδο, όπου ήταν χτισμένες δύο οικοδομές. Η δική του και μια ΆΛΛΗ, που βρισκόταν στην ιδιοκτησία ενός άλλου ανθρώπου. Ουδέποτε είχε γίνει διανομή, που μπορούσε να έχει γίνει, ουδέποτε είχε διαχωριστεί ή οριοθετηθεί η χρήση της κάθε πλευράς και ουδέποτε είχε νομιμοποιηθεί η δική του οικοδομή αλλά, για μαντέψτε, και η άλλη οικοδομή που βρίσκεται εντός του οικοπέδου, επί του οποίου είχαν και οι δύο εξ αδιαιρέτου ποσοστά.

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι η αποδοχή θα αφορά και τις δύο οικοδομές, κατά το εξ αδιαιρέτου ποσοστό τους!! Ότι ο φόρος υπολογίζεται και για τις δύο οικοδομές, πάλι κατά το ποσοστό τους. Ότι για να μπορέσουν στην συνέχεια να δώσουν τα ποσοστά τους σε όποιον ήθελαν (δωρεά, γονική παροχή ή ανταλλαγή ποσοστών) θα έπρεπε να νομιμοποιηθούν και οι δύο οικοδομές!! (δηλαδή να πληρώσουν την νομιμοποίηση του ΑΛΛΟΥ). Ότι για να γίνει το οτιδήποτε χρειάζεται να συμπράξει και ο άλλος!!

Πετυχημένο; Και όμως αληθινό στην Ελληνική πραγματικότητα.

Τι θα μπορούσε να έχει κάνει ο πατέρας αυτός;

Καταρχήν και κυρίαρχα να είχε συμβουλευτεί δικηγόρο.

Εκείνος εκτός από το αυταπόδεικτο, δηλαδή να του εξηγήσει την δύσκολη κατάσταση στην οποία θα βρίσκονταν οι κληρονόμοι του μετά τον θάνατό του, θα τον είχε βοηθήσει να βρει μια λύση στην δική του οικονομική δυνατότητα. Δηλαδή είτε θα είχε γίνει η διανομή του ακινήτου, είτε θα είχαν οριοθετηθεί οι χρήσεις, είτε θα είχε συστήσει να γράψει μία διαθήκη όπου θα οριζόταν ποιο από τα παιδιά θα πάρει τι και θα είχε διασφαλιστεί η σύζυγος ώστε να μην υπήρχαν τα θέματα που υπάρχουν αυτή την στιγμή.

Ότι οι κληρονόμοι του μπορούν να αποδεχθούν τα ποσοστά εξ αδιαιρέτου του αποβιώσαντος κατά το ποσοστό τους αλλά δεν μπορούν να δώσουν τα ποσοστά