Απόηχος Καθαράς Δευτέρας
Απόηχος καθαράς Δευτέρας..!
Αγαπημένα πρόσωπα κοντά μου, γέλια, ρακές, μεζεδάκια. Χωρίς χαρταετό γιατί έβρεχε, όλοι όμως στο μπαλκόνι ψήναμε, κοιταζόμασταν, αγαπιόμασταν. Τα μικρά χώνονταν παντού, μέσα έξω, κυνηγιούνταν, χοροπηδούσαν, κρύβονταν!
Γονείς, αδέλφια και φίλοι, μοιραστήκαμε φαγητά (ξεχώρισε το γαριδοπίλαφο της Πέπης), χαμόγελα και σκέψεις. Σε αυτές τις μαζώξεις παίζει μεγάλο ρόλο η διάθεση για χαρά, συντροφιά και μοίρασμα. Μοιραστήκαμε όλοι τα φαγητά μας με αποτέλεσμα να έχουμε ένα πλούσιο τραπέζι με σαρακοστιανά φαγητά.
Μέχρι που τηγανίζαμε καλαμαράκια, όλοι μαζί ... Το ξέρατε ότι δεν πρέπει να τα πειράζεις συνέχεια γιατί τους φεύγει το αλεύρι; Εγώ το έμαθα την Καθαρά Δευτέρα, κατά τη διάρκεια της δεύτερης τηγανιάς που όλοι με τη σειρά τα γυρίζανε και στο τέλος είχαμε καλαμαράκια χωρίς την κρούστα!
Όσο για την απαίσια μυρωδιά της τηγανίλας που διαχέεται στο χώρο, ευτυχώς δεν την καταλάβαμε αφού όλη την ώρα είχα αναμμένο το μάτι με κατσαρολάκι και βραστό νερό με φύλλα ευκαλύπτου. Σωτήριο! Εκτός από αντισηπτικό, αντιβιοτικό, τονωτικό, καταστρέφει και τις άσχημες μυρωδιές στα δωμάτια. Καλή Άνοιξη να έχουμε, με παρέες και μοιράσματα!
Photo Credit: Liz Grace via Compfight cc