Γιατί χρειάζομαι φίλες χωρίς παιδιά

Όταν πρωτοκάνουμε παιδιά, χάνουμε λίγο την προσωπική μας ταυτότητα και γινόμαστε η «μαμά του τάδε». Αυτό μας ακολουθεί για πολλά χρόνια και πραγματικά τα πρώτα χρόνια που το παιδί είναι μωρό είναι και η μοναδική μας έννοια.

Μεγαλώνοντας όμως και μέσα από την ανεξαρτητοποίηση των παιδιών, ξανακερδίζουμε την προσωπική μας ταυτότητα.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζουν και οι φίλες μας που δεν έχουν παιδιά. Αυτές είναι που μας επαναφέρουν στην πραγματικότητα και μας κάνουν να «ανοίγουμε» την οπτική μας. Να αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι γύρω μας που ασχολούνται με εξίσου σημαντικά θέματα και δεν αφορούν τη μητρότητα. Μαζί τους νιώθουμε αυτόνομα όντα με δικαίωμα στον προσωπικό χώρο και χρόνο.

Σίγουρα έχουμε και φίλες χωρίς παιδιά που μας κάνουν να νιώθουμε χάλια... Δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί παραμελούμε τον εαυτό μας. Γιατί δε μας νοιάζει που η μπλούζα μας έχει σαλάκια, που το μαλλί δεν έχει δει κομμώτρια για μήνες... Η σκληρή κριτική τους μας κάνει να νιώθουμε μειονεκτικά και κάπως σαν να αφορίζει τον νέο μας ρόλο μέσα στη μητρότητα. Αυτές οι φίλες είναι τοξικές και δεν μας χρειάζονται αυτή την περίοδο.

Εδώ θα μιλήσουμε για τις φίλες που νιώθουμε όμορφα μαζί τους. Πλήρεις και ισορροπημένες. Φίλες που δεν κρίνουν αλλά συμπαρίστανται με τον δικό τους μοναδικό τρόπο! «Καλές φίλες» που καταλαβαίνουν τις δυσκολίες μας και μας κάνουν να ξεχνιόμαστε γελώντας. Ας δούμε όλα τα καλά που μας προσφέρουν:

1. Ξέρουν να ακούν και να συμπαραστέκονται.
Εγώ η μάνα γκρινιάζω για την αϋπνία, την έλλειψη χρόνου, την αρρώστια του μικρού, την κούραση ... και η φιλενάδα μου γκρινιάζει για τις απίστευτες ώρες εργασίας, το κακότροπο αφεντικό, το κακό σέρβις στο ρεστοράν...
Όχι, δεν είμαστε γκρινιάρες. Απλώς επιτρέπουμε στον εαυτό μας να εξωτερικεύσει τις βαθιές σκέψεις μας και να εκφράσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.

2. Είναι καλόβολες.
Οι φίλες μας μας διαθέτουν έστω και λίγο χρόνο (γιατί εμείς δεν έχουμε χρόνο), ακόμα και με το μωρό να τριγυρνάει στα πόδια τους. Και δε «μασάνε» από διακοπές. Συνεχίζουν ακάθεκτες.

3. Έχουν γέλιο.
Και μας θυμίζουν κι εμάς ότι κάποτε είχαμε χιούμορ και κάπου μέσα βαθιά, υπάρχει ακόμα.

4. Υπάρχει αγάπη από παλιά.
Μας γνωρίζουν και μας αγαπάνε. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Δεν μετράει το πόσο καλή και γρήγορη είμαι στην αλλαγή πάνας. Μετράει ότι είμαι υπέροχος χαρακτήρας και αυτή το ξέρει πολύ καλά!

5. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός.
Μαμαδο-ανταγωνισμός: όταν η άλλη μαμά σε ρωτάει πως τα πάει το παιδάκι σου στο σχολείο, μόνο και μόνο για να σου εξιστορήσει πόσο τέλειο αγγελούδι έχει. Οι φίλες χωρίς παιδιά δεν νοιάζονται να αναμετρηθούν μαζί σου σε τέτοιο επίπεδο!

6. Είναι καταπληκτικές babysitter.
Σε αγαπάνε και αγαπάνε το παιδί σου επειδή είναι δικό σου. Το προσέχουν και μπορούν να σε ξεκουράσουν έστω και για λίγο. Για να πας για ψώνια ή για να βγεις το βράδυ.

7. Σε κρατάνε στην πραγματικότητα.
Συζητάνε μαζί σου για οτιδήποτε άλλο εκτός από τα μητρικά θέματα, σε βγάζουν έξω το βράδυ και σου συμπεριφέρονται σαν να είσαι κανονικός άνθρωπος, με χιούμορ, με ξενοιασιά, σε πειράζουν, σε παίρνουν στα σοβαρά!

8. Σε ενημερώνουν για την επικαιρότητα.
Για τα νέα μαγαζιά που άνοιξαν, για τη νέα μόδα, για τα νέα συγκροτήματα. Μαθαίνεις πράγματα που δεν είχες ιδέα ότι συνέβαιναν, ενώ εσύ γεννούσες. Ανακαλύπτεις ότι ο πλανήτης συνεχίζει να γυρίζει χωρίς να το έχεις προσέξει!

9. Τελικά αυτή η φιλία έχει γερές βάσεις.
Μπορεί στην αρχή να μην βρίσκεις τον χρόνο ή να μην μπορείς να συγχρονιστείς με τις φιλενάδες σου αλλά τελικά, μεγαλώνοντας τα παιδιά θα βρεις τον χρόνο να ξαναμπείς δυναμικά στην παρέα σου και να χαρείς ξανά όπως παλιά. Κι αυτό γιατί θα έχεις συντηρήσει τη φιλία όπως μπορείς, μέσα στα πρώτα μωρουδιακά χρόνια.

10. Αλήθεια, σε χρειάζονται.
Καταρχήν, είσαι καταπληκτική φίλη. Δεύτερον, δίνεις στις φιλενάδες σου χωρίς παιδιά, την ευκαιρία να ψιλαφίσουν τη ζωή των γονέων χωρίς να χρειάζεται να εμπλακούν πολύ. Και τρίτον, επειδή είσαι αποστασιοποιημένη από τη ζωή των εργένηδων, βλέπεις πιό ξεκάθαρα και μπορείς να τις βοηθήσεις σε όποιο επίπεδο σου επιτρέψουν.

 

Σύνθημα: Χρειάζομαι τις φιλενάδες μου όπως με χρειάζονται και αυτές.

photo credits: "Friends" by Pepe Pont / flickr.com